Gyula İllyés

Köylü bir aileden gelen İllyés, 1919 yılında siyasal mücadeleye katıldı. İstenen başarıyı yakalayamadı ve Paris’e gitti. Fransızca şiirler yazdı, 1925’te ülkesine geri döndü. 1928 yılındaNéhéz Föld; 1935 yılında da Szallo egek alatt adındaki eserlerini verdi. 1941 yılında Nyugatdergisinin başına geçti ve aynı yıl Almanya tarafından dergi yasaklandı.
Ülkesinin işgal zamanında Alman karşıtı yapıtlar yayımladı. Savaştan sonra milletvekili seçildi ve başka bir derginin başına geçti. Komünist Parti’sinin eleştirileri üzerine dergi 1949 yılında kapandı. Ülkesinde zorbalığın olduğunu belirten İllyés, Zorbalık üstüne yüz dize adındaki şiirini yayımladı (1956). Ülkenin mevcut idaresinde kuşku altında kalan İllyés, sonraki yapıtını ancak 1961’de yayımlayabildi. Bazı gezi yazıları ve oyunlar da yayımladı. Şiirlerinde halkçı ve gerçekçi bir tutum sergilemiştir, 1983’te hayatını kaybetmiştir.

ZORBALIK ÜSTÜNE

Yalnız orda yok zorbalık,
zorbalığın olduğu yerde,
yalnız tüfeklerin ağzında.
yalnız hapisanede.
………………..
Yalnız “suçlu” diye haykıran
yargıcın soğuk yargısında.
yalnız “hazır ol!”da
yok zorbalık
…………………..
Gizlice aralanmış
kapıların arasında
korkuyla fısıldanan
haberlerde yok yalnız.
………………….
Zorbalık çocuk yuvalarında,
zorbalık babanın öğütlerinde
gülümsemelerinde ananın,
verdiği karşılıklarda çocuğun yabancı birine.
…………………..
Veda öpücüğünde bile
var o aslında,
sesinde var kocasına soran kadının:
Ne zaman geleceksin sevgilim?
……………………
Sevgilinin yüzünde,
buz kesiliveren apansız,
tam şu sıra,
onunla buluşurken.

 

Orjinalı